Grup (minibüs) araçların kiralama giderini tevsik etmek için sunulan belgelerde esasa etkili bir hukuka aykırılık tespit etmiştir. Kamu İhale Kurulunun 13.08.2025 tarihli ve 2025/UH.II-1732 sayılı kararı, bu şekil şartlarından birinin ihlal edilmesinin sonuçlarını net bir...

Kurul, kararını 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu'nun 4. Özellikle şoförsüz araç kiralama gibi hizmetlerde, idare personelinin kusurundan doğacak zararların idare veya ilgili personelin sorumluluğunda kalması esastır.

Ancak, açıklama ekinde sunduğu demirbaş listesinde bu araçlar yer almamaktadır. Kamu İhale Kurulunun 16.07.2025 tarihli ve 2025/UH.II-1502 sayılı kararı, maliyet bileşenlerinin açıklanmasında yapılabilecek temel hataları ve...

Sayıştay Temyiz Kurulu'nun 06.04.2022 tarihli ve 51585 sayılı Kararı , bu karmaşık sorunu netleştiren bir emsal niteliğindedir.

KİK'ten Araç Kiralama İhalelerini İptal Ettiren Hata: A1 Yetki Belgesi İhale Öncesi İstenemez! Kamu İhale Kurulu'nun (KİK) 15.01.2025 tarihli ve 2025/UH.I-255 sayılı kararı, bu konudaki idari uygulamayı netleştiren bir emsal niteliğindedir.

araç kiralama , aşırı düşük teklif , Ek-O.6 tutanağı , fatura detayı , lastik gideri Aşağıda Kamu İhale Kurulu'nun 07.05.2025 tarihli ve 2025/UH.II-1082 sayılı kararı analiz edilmiştir.

İdare, açıklama talep yazısında üç önemli teklif bileşeninin açıklanmasını istemiştir: Araç temin maliyeti, akaryakıt maliyeti ve işçilik (şoför) maliyeti. Bu analiz, Kamu İhale Kurulunun 24.09.2025 tarihli ve 2025/UH.II-2053 sayılı kararını incelemektedir.

Araç Kiralama: Alınan fiyat teklifinin usulsüz olduğu, ekinde standart tutanakların bulunmadığı, teklifi veren firmanın yetkisiz olduğu. Kamu İhale Kurulunun 30.07.2025 tarihli ve 2025/UH.I-1633 sayılı kararı, mevzuata uygun ve detaylı bir şekilde hazırlanmış bir aşırı düşük...

araç kiralama , başvurunun reddi , proje yöneticisi , sözleşmenin yürütülmesi , tekliflerin değerlendirilmesi , teknik şartname , yeterlik kriteri , yüklenici vekili Kamu İhale Kurulunun 13.08.2025 tarihli ve 2025/UH.II-2240 sayılı kararı, bu ayrımın nasıl yapılması gerektiğine dair net bir örnek sunmaktadır.