İdarelerin, hizmetin kalitesini artırmak amacıyla teknik şartnamelere eklediği bazı özel maddeler, farkında olmadan 4734 sayılı Kanun'un temel ilkelerini (rekabet, eşit muamele) veya diğer üst normları (Cumhurbaşkanlığı Genelgeleri, Tebliğler) ihlal edebilmektedir.

Özellikle kamu ihale veya kamu ihale sözleşmeleri kanununu ilgilendiren davalar açılacağı zaman, alanında uzman kişilerden objektif ve hüküm kurulabilir mahiyette görüş alınması dava sürecinde önemli olmaktadır.

Ancak 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun (Kentsel Dönüşüm Kanunu) gibi özel kanunların uygulandığı projelerde bu kuralın nasıl işleyeceği tereddüt yaratmaktadır.

Bunun yanında, diğer kanunlarda var olan ve özellikle taraflar arasındaki uyuşmazlıkların çözümüne yönelik olarak getirilen düzenlemelerde, sözleşmelerin değiştirilerek uygulanmasına hizmet etmektedir.

Ayrıca, TBK'daki Aşırı İfa Güçlüğü hükümleri, 4735 sayılı Kanunda özel bir düzenleme (fiyat farkı dışında) olmaması nedeniyle, bazı durumlarda hâkimin sözleşmeye müdahalesini veya yüklenicinin sözleşmeden dönme hakkını gündeme getirebilir, ancak bu durumlar adli yargının konusudur.

Zira Geçici Madde 68/8, özel bir kanun hükmüyle , fiyat farkı ödenen sözleşmelerde bu desteğin idarece hakedişten kesilmesini açıkça emretmektedir.

Özellikle bu ihalelerin 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu (KİK) kapsamında olup olmadığı ve Kamu İhale Kurumu'na (KİK) itirazen şikâyet yolunun zorunlu olup olmadığı, süreçlerin kilitlenmesine neden olabilmektedir.

Yargıtay'ın bozma gerekçesi, 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu'na dayanmaktadır: Özel Kanun Hükmü: Damga Vergisi Kanunu'na ekli (1) sayılı tablonun II.

maddenin sadece kasten sahtecilik gibi doğrudan TCK’yı ilgilendiren durumlarda değil, aynı zamanda Kanun’un temel ilkelerini (özellikle saydamlık, rekabet, verimlilik) hiçe sayan usul hataları ve yasal dayanaktan yoksun uygulamalar sonucunda kamu zararına yol açabilecek durumlarda da devreye girdiğini göstermektedir.