Bu bağlamda, kamu görevlilerinin mali sorumluluğunu doğuran iki temel kavram öne çıkmaktadır: Kamu zararı ve idare zararı . Bu noktada idare zararı gerçekleşmiş olur.

Kamu idarelerinin, kendi personeliyle yapabileceği düşünülen bazı işleri dışarıdan hizmet alımı yoluyla temin etmesi, asli görevin devredilemeyeceği ilkesi çerçevesinde sıklıkla tartışma yaratmaktadır.

Ayrıca, yüklenicinin projenin fen ve sanat kurallarına aykırı olduğu görüşünde ise bunu idareye bildirmek zorunda olduğunu belirtir.

Verilen yasaklama kararı, olayın niteliği ve idarenin kusuru dikkate alındığında ölçülülük ilkesine aykırıdır.

sayılı kararı , idarenin rızası ve yazılı oluru olmayan proje dışı imalatların bedelinin ödenmeyeceğini net bir şekilde ortaya koymuştur.

Hukuk Dairesi, idarenin temyizini haklı bularak kararı bozmuştur. Bu durumda idare, KİK kararına uyarak imzalanan sözleşmeyi feshetmek zorunda kalır.

Bu durum, idare açısından Borçlar Kanunu kapsamında subjektif imkansızlık (veya hukuki imkansızlık) halidir.

sayılı kararı , idarenin kusurundan kaynaklanan gecikmelerde ceza kesilemeyeceğini net bir dille ortaya koymaktadır.

Oysa idarelerin de sözleşmesel yükümlülükleri vardır ve bu yükümlülükleri yerine getirmemesi, feshin hukuki sonuçlarını tamamen değiştirebilir.

Kamu yapım işlerinde yükleniciye yapılan fazla ödemelerden doğan kamu zararı, hem yükleniciye hem de kontrol teşkilatındaki idare görevlilerine rücu edilmektedir.